تبارشناسی در جریان دانشگاهی
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۱۱۸۶۰
خط بلوا کم‌وبیش به دنبال زنده‌نمایی است و این روند به‌طور خاص در دانشگاه‌ها پیگیری می‌شود. تا جایی که موضوع تخلف برخی اساتیدی که یک پای ثابت بلوای ۱۴۰۱ بودند به نشست خبری رئیس‌جمهور هم کشیده شد و رئیسی درباره برخی اساتید متخلف گفت که گزارش‌هایی از برخی سوءرفتار‌ها در دانشگاه‌ها به بنده رسیده که حتما پیگیری خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
البته ماجرای پاسخ به این سؤال از آنجا شروع شد که یکی از خبرنگاران در نشست خبری هفته دولت، از رئیسی درباره برخی رفتار‌های مجرمانه در دانشگاه‌ها از سوی برخی اساتید و برنامه دولت برای حفظ محیط علمی دانشگاه‌ها پرسید و پاسخ رئیسی به این سؤال بازتاب زیادی پیدا کرد، چراکه او تاکید داشت: باید مراقبت کرد که محیط علم‌افزایی و معرفت‌افزایی دانشگاه‌ها به محیط‌های دیگری تبدیل نشود و برخی افرادی که دچار غفلت شده‌اند نیز باید حتما آگاه شوند. رئیس‌جمهور با بیان اینکه دولت متعاقب عفو تعدادی از محکومان و متهمان اغتشاشات سال گذشته از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی، تعدادی از متخلفان در دانشگاه‌ها را نیز مورد بخشش قرار داد، تصریح کرده بود: اگر افرادی بخواهند در محیط‌های علمی قانون‌شکنی کنند خود دانشگاه‌ها باید با آن‌ها برخورد کنند.
حالا بعد از این سخنان که براندازان فاز جدیدی برداشتند، جریانات غربگرا که در دو سال گذشته و با آغاز به کار دولت سیزدهم، از خود چهره‌هایی مدافع سفره‌های مردم و دغدغه‌مند برای معیشت جامعه ارائه می‌دادند، ناگهان به تنظیمات اولیه بازگشته و نشان دادند که همچنان منافع سیاسی و ایدئولوژیک را بر نیاز‌های واقعی مردم ترجیح می‌دهند.
بعد از اینکه تعداد معدودی از اساتید پیمانی یا حق‌التدریس در برخی دانشگاه‌ها به دلایل مختلف، ازجمله مسائل قراردادی یا رکود علمی، نتوانستند صلاحیت لازم را برای تدریس دوباره در دانشگاه‌ها کسب کرده یا اینکه به‌خاطر مواضع‌شان علیه نظام، توسط هیات جذب کنار گذاشته شدند، این موضوعات محل ورود و منازعه جدیدی شد.
بیشتربخوانید
موضوع لغو قرارداد اساتیدِ دچار رکود علمی، سیاسی نشودبه دنبال این اتفاق، جریان غربگرا با فشاری بی‌سابقه که از سوی رسانه‌های داخلی و خارجی دنبال می‌شد، نشان داد که چقدر مسأله دانشگاه برای آن‌ها حیاتی است و به چه میزان منافع پنهان سیاسی از زدوبند‌های درون‌دانشگاهی دارند. این فشار جناحی درحالی‌بود که این افراد مدعی دفاع از حقوق اساتید در دوره ریاست‌جمهوری خود حق قانونی ۳۰۰۰ نفر از جوانان متخصص و تحصیلکرده کشور را با نیت سیاسی لگدمال کرده بودند.
درواقع جریان رادیکال غربگرا، خود را متولد دانشگاهی می‌داند که تئوری‌پرداز گفتمان غربی در جامعه است. چنین دانشگاهی که وفادار به آموزه‌های غربی باشد، محل اجاره‌ای برای تولد نسل‌هایی است که به‌جای آرمان انقلابی و حق‌طلبانه، دغدغه‌های غربی داشته باشد.
این دانشگاه در دهه‌های گذشته عملا به بستری برای تربیت نسلی اپوزیسیون در داخل تبدیل شده و در بیرون از مرز‌ها نیز عملا برای جریان سرمایه‌داری نیروی متخصص تربیت کرده است.
اکنون بحث اصلی موضوعی فراتر از چند استاد است و ما با یک تبارشناسی در جریان دانشگاهی مواجه هستیم، چراکه مدت‌هاست دلسوزان کشور هشدار می‌دهند ادامه وضع موجود در دانشگاه، جز به افزایش شکاف جامعه و ارزش‌های انقلابی منتهی نمی‌شود. کما اینکه آمار مهاجرت گسترده دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هم بر این امر صحه می‌گذارد و نشان می‌دهد نهاد دانشگاه در ایران در خدمت نیاز‌های کشور‌های غربی و نه مسائل ایران است.
از سوی دیگر در واکنش به چنین وضعیتی هم گام‌های اندکی برای تغییر در این رابطه برداشته شده و دست‌کم به اساتیدی که به‌طور آشکار علیه ارزش‌های انقلابی و ساختار سیاسی موضع گرفته‌اند، فرصت تدریس داده نشده، همین امر زنگ خطر را برای رادیکال‌های غربگرا به صدا درآورده است که می‌ترسند بدنه اجتماعی خود را از دست بدهند. البته از دهه ۱۳۷۰ تاکنون، دانشگاه در نگاه غربگرایان، ماشین کادرسازی برای پروژه‌های سیاسی آنان بوده است. نگاهی به آشوب سال‌های ۷۸، ۸۸، ۹۸ و ۱۴۰۱ به‌خوبی نشان می‌دهد که دانشگاه نقش کلیدی برای این اغتشاشات داشته و حالا این جریان که حیات خود را در خط بحران‌سازی می‌داند، نگران است دانشگاه به ریل اصلی خود که همان تولید علم است بازگشته و از نقش‌آفرینی خیابانی دور شود. به همین دلیل است که مدعیان اقتصاد و معیشت مردم که در دو سال گذشته دلسوز طبقات محروم شده بودند، پس از ماجرای اساتید، نقاب از چهره افکنده و دغدغه‌های اصلی خود را آشکار کردند؛ بنابراین باید از دولت خواست که با توجه به این هجمه‌ها، با قاطعیت بیشتری مسیری که در پیش گرفته است را ادامه داده و نگذارد تا حضور معدود چهره‌های خاص در دانشگاه‌ها، دانشجویان را به سمت مسائل حزبی و جناحی یک جریان خاص منحرف کند.
در دولت یازدهم و دوازدهم ۳۰۰۰ نفر را اخراج کردندسخنگوی وزارت علوم افزود:، اما این ادعایی که جریده مورد نظر داشته و اعلام کرده است که ۵۸ نفر از اعضای هیأت علمی در دولت سیزدهم و همچنین ۸۵ نفر در دولت نهم و دهم اخراج شده‌اند، فارغ از اینکه این ادعا چقدر درست است، باید عرض کنم که متأسفانه این جریده فراموش کرده یا خواسته فراموش کند که در دولت یازدهم و دوازدهم ۳۰۰۰ نفر را اخراج کردند، بورسیه‌های مظلومی که بچه‌های متخصص، جوان، تحصیلکرده و نخبگان این کشور بودند به بهانه اینکه ممکن است پرونده چند نفر از آن‌ها ایراداتی داشته باشد، تمام آن‌ها را به یک چوب راندند و با اغراض پلید سیاسی و نیت سیاه خود این‌ها را طرد و بی‌حیثیت و جامعه علمی کشور را از حضورشان محروم کردند.
وی ادامه داد: قاعدتا می‌دانید این ۸۰ و اندی که در دولت نهم و دهم ادعا شده و این ۵۸ نفری که ادعا شده در دولت سیزدهم اخراج شده‌اند، در برابر آن ۳۰۰۰ نفر هیچ است که قرار بود هیأت علمی شوند و متأسفانه آن‌ها را از حق قانونی و حق شرعی خود محروم کردند. اگر قرار بر این باشد که کسی مدعی باشد در این خصوص، ما مدعی هستیم که چرا ۳۰۰۰ نفر از بچه‌های مملکت را بلاتکلیف رها کردند و از آموزش‌عالی بیرون انداختند. این دو عدد اصلا با هم قابل قیاس نیست.
وی ادامه داد: نکته دوم اینکه در خصوص این ۵۸ نفر تک‌به‌تک بررسی دقیق انجام داده‌ایم و بررسی‌ها نشان می‌دهد غالب این ادعا‌هایی که انجام شده، کذب و دروغ محض است و من تعجب می‌کنم که چطور شرمسار و خجالت‌زده نیستند که این دروغ‌ها را در جامعه رواج می‌دهند.
شمسی‌پور افزود: از این لیست ۵۸ نفر سه نفر مربوط به دانشگاه‌های علوم‌پزشکی هستند که به وزارت علوم ارتباطی ندارند و ۱۷ نفر دیگر مربوط به دانشگاه آزاد هستند که خودشان باید پاسخ دهند و ارتباطی به وزارت علوم ندارند. ۳۸ نفر باقیمانده مربوط به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هستند که وضعیت همه آن‌ها را توضیح می‌دهم.
وی ادامه داد: از این ۳۸ نفر باقیمانده که ادعا شده اخراج شده‌اند، سه نفر بازنشسته هستند و بازنشسته‌شدن کارمندان دولت امری جاری و متداول است. این افراد به سن بازنشستگی رسیده‌اند، سن این افراد و سابقه خدمت‌شان به حد مندرج در آیین‌نامه رسیده و دانشگاه طبق آیین‌نامه استخدامی اعضای هیأت علمی آن‌ها را بازنشسته کرده است. این بازنشستگی‌ها هیچ ربطی به اخراج و اغتشاشات ندارد و جالب است که بدانید یکی از این سه نفر قبل از فتنه سال ۱۴۰۱ بازنشسته شده‌است.
سخنگوی وزارت علوم یادآور شد: پس سه نفر از این‌ها بازنشسته شده‌اند، سن و سابقه خدمت‌شان به بازنشستگی رسیده است و همین الان هم ماهانه چند نفر از اعضای هیأت علمی در یک فرآیند عادی و قانونی بازنشسته می‌شوند.
وی ادامه داد: سه نفر دیگر از این اساتید پرونده قضایی خارج از وزارت علوم دارند و این ارتباطی به وزارت علوم ندارد و طبق قانون از ما خواسته می‌شود این افراد تعلیق شوند تا تعیین تکلیف قضایی شوند، بنابراین، این سه نفر هیچ ارتباطی به وزارت علوم ندارند، پرونده آن‌ها پرونده قضایی است، باید ببینیم چه کاری کرده‌اند که قوه قضاییه آن‌ها را مورد بازخواست قرار داده است.
شمسی‌پور ادامه داد: از این لیستی که مورد ادعاست پنج نفر از این اساتید اکنون عضو هیأت‌علمی هستند و به دروغ این‌ها را اخراجی نامیده‌اند. این‌ها افرادی هستند که از جایگاه مدیریتی که داشتند، یا با استعفای شخصی کنار رفته‌اند یا تغییر مدیریتی رخ داده است و این پنج نفر جابه‌جا شده‌اند.
ماجرای دروغ اخراج ۵۸ استاد دانشگاهعلی شمسی‌پور، سخنگوی وزارت علوم درباره ادعای اخراج ۵۸ استاد دانشگاه در دولت سیزدهم گفت: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری قدر اساتید را می‌داند و ما از همه اساتید و اعضای هیأت علمی دانشگاه که بیش‌از ۶۰ هزار نفر هستند تشکر می‌کنیم بابت نقش مهمی که در پیشرفت علمی و اعتلای پرچم جمهوری اسلامی ایران در دنیا و تربیت نیروی انسانی زبده و دانا و توانا برای کشور دارند و همچنین نقش مهمی که در تلاش برای حل مسائل کشور چه در حوزه‌های صنعتی و چه در حوزه‌های اجتماعی و دیگر حوزه‌ها دارند؛ حتما باید قدردانی و تشکر کنیم و قدر تمام این بزرگواران را می‌دانیم.
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اغتشاشات دانشگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۱۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند
خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.
به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.
در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:
۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.
۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.
۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه خود را دارد.
۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر در ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد) با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه رفتن انسان است.
۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.
۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.
۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.
۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.
۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.
۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.
۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.
۱۲. پژوهش نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است